dowódca naczelny

См. также в других словарях:

• strateg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. strategedzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} teoretyk strategii lub dowódca realizujący zadania bojowe na najwyższym szczeblu {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• hetman — m IV, DB. a, Ms. hetmannie 1. lm M. i ( owie), DB. ów hist. «w Polsce od XV w. do rozbiorów: najwyższy dowódca wojsk, wódz naczelny» Urząd, godność hetmana. ∆ Hetman wielki «od XVI w. najwyższy dowódca wojskowy, oddzielny dla Korony i Litwy»… …   Słownik języka polskiego

• strateg — m III, DB. a, N. strateggiem; lm M. owie a. strategedzy, DB. ów 1. «znawca strategii» Opinie, pomysły, plany strategów. 2. hist. «w starożytnej Grecji: dowódca armii lub floty; także: naczelny dowódca» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• armia — ż I, DCMs. armiamii; lm D. armiamii (armiamij) 1. «siły zbrojne państwa, wojsko; w węższym znaczeniu: lądowe siły zbrojne» Armia polska, rosyjska. Armia sojusznicza, nieprzyjacielska. Powołać, wcielić kogoś do armii. Służyć w jakiejś armii.… …   Słownik języka polskiego

• wódz — m II, DB. wodza; lm M. wodzowie, DB. wodzów «ten, kto przewodzi innym, kieruje jakimś zespołem, dowodzi wojskiem; przywódca, komendant» Wybitny, zwycięski wódz. Wódz powstańców. Wódz plemion murzyńskich, indiańskich. Duchowy wódz narodu. ∆ Wódz… …   Słownik języka polskiego

• głównodowodzący — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} najwyższy rangą dowódca; wódz naczelny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głównodowodzący sił zbrojnych. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień